металдың ныҡлығы

См. также в других словарях:

• қақта — ет. з е р г. Күмісті не алтынды төске салып, қағаздай етіп жұқарту. Қас бетін ою өрнек салынған жұқа темірмен жабады. Ол темірлерге қ а қ т а ғ а н күміс шабылады (Ж.Бабалықұлы, Ер қанаты, 260). Қақталатын металды дүркін дүркін отқа қыздырып,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• далалық қорғаныс құрылыстары — (Полевые оборонительные сооружения) әскери міндеттерді орындауға қолайлы жағдай туғызу үшін, сондай ақ жеке құрам мен ұрыс техникасын қарсыластардың жойғыш құралдарынан қорғау үшін дайындық кезінде және ұрыс әрекеті кезінде тұрғызылатын… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• жебе — зат. Бұрынғы кезде металдың орнына кейде сүйек жебе пайдаланылған. ир. зат. 1. Садақ оғының масағы. Садақтың шығуына байланысты өте ертеде жасалған. Жебені алғашқыда өте берік шақпақтасынан кейін қола, темірден жасаған. Темірден жасалған жебе XIX …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• құйма — зат. Балқытылған металды қалыпқа құйып қатайту нәтижесінде алынатын зат …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• оқбақыр — зат. Түрлі металды қорытуға арналған, отқа төзімді материалдардан жасалған ыдыс, қорытқы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сүмсуір — зат. Металды созып суырып, сым әзірлейтін сайман …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• гидрид — зат. хим. Сутектің басқа элементтермен қосылысы. Г и д р и д т е р үш топқа бөлінеді: иондық, металдық және коваленттік (ҚСЭ, 3, 283) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• емеру — зат. қ. ө н е р. Күміс, мыс, жездің бетіне асыл тас орнатқанда әлгі металдың шетін қайтарып (бүгіп) ұстату тәсілі. Күмістің бетіне асыл тас қондырғанда күміс бетіне жүргізілген кертікті ішке қарай бүгіп, ұстатуды е м е р у деп атайды (Қаз.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қақтама — зат. з е р г. Төске салып ұру арқылы жұқартылған алтын не күміс. Осы тәсілмен алынған жұқа металды – қ а қ т а м а деп атайды (Д.Шоқпарұлы: Ана тілі, 14.01.1993, 8) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құйма — сақина. Металды ерітіп, арнаулы қалыпқа құю арқылы жасалған сақина. Таза күмістің өзінен жасайтын бұрама білезік, қ ұ й м а с а қ и н а сияқты заттар болмаса, басқа мүліктерді әшекейлеу үшін алдымен күмісті сымға тартып алушы еді. (Жұлдыз, 1973,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• төкір — I зат. Екі аяғының басы үсіп немесе күйіп, доғалданып қалған адам. Ол емшектегі кезінде құлап, отқа жидіп, екі аяғынан бірдей ақсап қалған. Сондықтан «т ө к і р» атанған (С.Тәнекеев, Қиян асу, 83). II зат. жаңа. Металды, ағашты техникалық… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі